"Hij ontgrendelt de pseudo-grenzen die hij misschien heeft": Ugo Blanchet, eindelijk gelanceerd in de grote wereld

Een glimlach zegt soms veel: twijfels en doorzettingsvermogen, hard werken en beloning. Ugo Blanchet schreeuwde niet, scheurde zijn shirt niet uit en sprong niet het veld op nadat hij net zijn beste prestatie uit zijn carrière had geleverd. Het was een kwestie van respect voor zijn tegenstander, zei hij.

"We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, het is niet makkelijk om te accepteren dat we verliezen, dus ik probeer te voorkomen dat ik tegen de ander schreeuw." Dus draaide hij zich grijnzend naar zijn team, zijn vuist gebald. "Het is een lange weg geweest," zei hij na de wedstrijd.

Vier jaar geleden worstelde de Fransman in de onderste regionen van het professionele circuit. Hij haalde op zijn 22e nauwelijks de top 900, maar hij won en verloor wel op futures-niveau en won prijzengeld met een driecijferig bedrag dat zijn investeringen niet dekte. "Ik was financieel niet onafhankelijk. Op een gegeven moment ging ik naar mijn ouders en zei: 'Ik denk dat we niet meer voor je gaan betalen.' Het was tijd dat ze van het leven gingen genieten; ze hadden veel voor me opgeofferd," zegt hij. " Maar ze zeiden dat het geen probleem was om me te blijven steunen als ik het naar mijn zin had."

Blanchet had een doodlopende weg kunnen vinden en zijn droom kunnen opgeven. Hij beleeft die nu ten volle met een eerste Grand Slam-overwinning op 26-jarige leeftijd, zondag tegen de nummer 53 van de wereld, Fabian Marozsan (6-4, 3-6, 7-6 [7], 6-2). "Het is echt een ongelooflijk gevoel", zucht de Ain-speler. "Ik dacht al een tijdje dat ik met deze spelers kon concurreren. Vorig jaar overdreef ik zeker met het Grand Slam-evenement. Dit jaar heeft Roland-Garros (hij kwam door de kwalificatie) me de kans gegeven om het te ontheiligen."

"Hij speelde een uitzonderlijke wedstrijd", bewonderde Stéphane Robert, zijn coach bij de All In Academy in Lyon, toen hij baan 6 verliet . "Hij doorbrak de pseudo-limieten die hij misschien in zijn hoofd had. Hij blies alles weg. Vanaf de tweede set begon hij aan zichzelf te twijfelen, maar daarna zei hij tegen zichzelf: 'Ik sta op mijn plek, ik ben legitiem, ik ga ervoor.' Het is een primeur voor hem en het is welverdiend, want hij heeft zich er maandenlang voor ingezet."

“We willen op ons 18e al heel sterk zijn, maar sommigen komen daar te laat achter.”

De enige Fransman die licht zag aan het einde van de kwalificatietunnel, de nummer 184 van de wereld gaf op, twijfelde soms, redde twee punten met twee sets tegen één in het voordeel van de Hongaar, voordat hij de tweede top 60 van zijn carrière veiligstelde dankzij zijn goede forehand, een effectieve service, zijn vermogen om aan te vallen bij de return en een backhand die steviger is dan hij soms denkt. "Hij voelt niet per se betrouwbaar aan met zijn backhand, maar hij is ook erg sterk," bevestigt Robert. "We hebben flink aan hem gewerkt. Hij slaat nu zelfs winnende slagen met zijn backhand!"

Robert, die pas laat op het circuit werd gelanceerd, "op 21-jarige leeftijd", bereikte zijn hoogste ranking, de 50e plaats op de wereldranglijst, op zijn 36e. "Op een gegeven moment nemen we ons lot in eigen handen, we hebben een project, we werken. En alles is mogelijk. Ugo is daar een levend voorbeeld van ," zegt hij. "Hij klom beetje bij beetje, hij gelooft erin, hij werkt, hij investeert erin. Wat hij doet is geweldig. Hij is een voorbeeld voor veel mensen: niets staat vast. Natuurlijk willen we op 18-jarige leeftijd heel sterk zijn, maar sommigen komen er pas laat aan. Hun paden zijn een beetje anders. We weten niet hoe ver hij kan gaan, het doel van het spel is dat hij steeds meer ambities heeft en er steeds meer in gelooft."

Hij heeft de Blanchet in zijn carrière nog nooit echt geraakt, maar nu kan hij ervan genieten. Maar niet voor lang: de Tsjechische bergbeklimmer Jakub Mensik, nummer 16 op de wereldranglijst, wacht hem op in de tweede ronde.