"Als PSG je belt, kun je geen nee zeggen": Noah Gaudin van Raphaël keert na een druk seizoen terug naar Frankrijk

Het was een drukke zomer voor de 26-jarige Noah Gaudin van Paris Saint-Germain. De 1,97 meter lange centrale verdediger, die een paar dagen geleden van Skjern naar PSG vertrok, reisde regelmatig tussen Denemarken en Frankrijk. De inmiddels international blikt terug op zijn emotionele seizoen.

Je sloot het seizoen af als topscorer van de Deense competitie met 216 doelpunten. Is dit je beste seizoen tot nu toe?

Ik ben constanter geweest dan in mijn beginjaren. Ik voelde me vorig seizoen al goed. Ik concentreerde me op wat wel werkte. In elke wedstrijd kon ik rustiger zijn en de situaties kiezen die het beste bij me pasten. Ik had grote verantwoordelijkheden en speelde bijna een uur per wedstrijd, zowel aanvallend als verdedigend. Ik denk dat ik een nieuw niveau heb bereikt.

Heb je spijt van je tweede plek in de play-offs, achter Aalborg, nadat je GOG in de halve finale had verslagen?

We hebben niet per se de reguliere competitie gehad die we wilden door ^{als achtste} te eindigen. We waren te wisselvallig. We versloegen de favorieten in de halve finale. De finale was complex. Ze hebben twee internationals per positie, Niklas Landin als keeper... Tegen hen, als niet alles perfect is...

Als ik terugkijk, was verhuizen naar Denemarken de perfecte plek om me te ontwikkelen?

Mijn keuze was een verrassing. Er zijn veel buitenlandse spelers in deze competitie. Ze hebben veel jonge spelers die al vroeg verantwoordelijkheden hebben. SønderjyskE gaf me veel speeltijd en veel verantwoordelijkheden.

Na twee wereldtitels bij de jeugd sluit je je in maart aan bij het grote Franse team...

Ik speelde de eerste wedstrijd in Lyon terwijl Romain Lagarde op de tribune zat. We wisselden van positie voor de tweede wedstrijd. Er gebeurde veel in korte tijd. Mijn familie was er ook. Het was een beloning voor hen. Ik was blij dat we op dat moment samen waren. Bij aankomst krijg je van de coach een shirt om je te feliciteren. Het is een indrukwekkend moment om je naam op het shirt te zien. Ik zal La Marseillaise nooit vergeten. Je beseft pas achteraf wat er met je gebeurt.

Dan doet zich de mogelijkheid voor...

Ik speelde beide wedstrijden tegen Zweden en Noorwegen en scoorde mijn eerste doelpunt. Ik speel als centrale verdediger, dus het is een hoop nieuws... Het kost tijd om aan het systeem te wennen. Dat kost wat tijd. Maar het zal niet te lang duren, want je weet nooit wanneer de volgende is. Ik hoop er snel weer te zijn.

Je bent zojuist overgeplaatst naar Parijs: vertel ons hoe je deze zomer hebt beleefd...

Er waren gesprekken met Paris Saint-Germain voor 2026. Toen Jacob Holm zijn achillespees blesseerde, wilde PSG me per direct terug. Skjern wilde me niet laten gaan zonder een vervanger te hebben gevonden. Ik had tijd om op vakantie te gaan naar New York. Mijn zaakwaarnemer en ik belden veel. Op 10 juli werd er een akkoord bereikt.

Hoe bent u tot dit besluit gekomen?

Sinds ik Aix voor SønderjyskE heb verlaten, wilde ik elke keer een stap vooruit zetten. Bij Skjern speelde ik een belangrijke rol in Europa. Dus toen PSG me belde, was er geen reden om nee te zeggen tegen een club die elf keer op rij Frans kampioen is geworden en in de Champions League speelt.

Welke rol ga je vervullen?

Ik heb met de coach (Stefan Madsen) gesproken. Hij speelde bij Aalborg en had het Deense jeugdelftal waartegen ik speelde. We konden het altijd goed met elkaar vinden. Ik ga erheen als centrale verdediger, samen met Luc Steins. Ik wil een rol spelen in dit team. Waar ik ook ga, ik wil mijn stempel drukken.

Welke doelen had u zichzelf gesteld toen u daar tekende?

Ik moet de filosofie van de club waarmaken: in elke competitie tot het uiterste gaan. Parijs is een goede club die geen grenzen stelt.

Was het oorspronkelijke plan om terug te keren naar Frankrijk?

Mijn plan was om in de Duitse competitie te spelen. De Bundesliga is de competitie waar ik van droom. Ik had kansen, maar ik wilde me liever ontwikkelen bij Skjern. Ik heb nooit deuren gesloten. Maar als PSG je belt, kun je geen nee zeggen.

Binnenkort keert u terug naar Saint-Raphaël, met een Starligue-wedstrijd op de ^2e dag...

Het is een van de eerste keren dat ik met mijn ouders heb gekeken (zijn vader Christian is ploegleider van SRVHB) . Grappig dat het zo vroeg is. Ik ben hier op mijn vierde begonnen. Ik ken iedereen. Ik hoop nog steeds te winnen, ook al is het mijn trainingsclub en is er een familieconflict. Het wordt bijzonder.