In het Conti-restaurant in Parijs, de schaduw van Sophia Loren en een Italië à la papa

We weten niet meer zeker of het uit 1946 of 1947 stamt, maar over een paar maanden is het een zeldzame tachtiger! Sommigen beweren dat het het oudste Italiaanse restaurant van Parijs is. Niets is minder waar, want er waren er al vele, maar dit restaurant is in ieder geval nog steeds springlevend. Dat is geen deugd of meerwaarde waard, behalve respect voor de veteraan, een eerbetoon aan de oude garde en een zeker talent dat blijft bestaan. Hoe zijn we hier terechtgekomen? Met de aankondiging van een nieuwe chef en een opgefrist decor. Een dubbel voorwendsel, ongetwijfeld te lichtzinnig, maar voldoende om de wens te rechtvaardigen om weer aan te knopen met deze lange geschiedenis. Terug naar de toekomst, terug naar de Conti, nog steeds aan de Rue Lauriston, nog steeds met de geur van een 16e ^{arrondissement} met Vétiver en Shalimar.

Lees ook: Bij Petit Bal Perdu, een guinguette-sfeer aan de kant van Contrescarpe

Loren, Delon… Geen paniek, we gaan zo eten, maar soms zijn er plekken die hun verhaal alleen al met hun gevel vertellen. Maxim's met zijn felrode luifel, de Grande Cascade met zijn Proust-achtige tent, Conti en het sepiakleurige hout van de voorgevel. Die…