Het Duitse kasteel dat als inspiratie diende voor Walt Disney's kasteel staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO

Het spectaculaire sprookjeskasteel Neuschwanstein in Duitsland en drie andere residenties van de wonderlijke koning Lodewijk II van Beieren zijn toegevoegd aan de UNESCO-werelderfgoedlijst, zo maakte de VN-organisatie zaterdag bekend.
Neuschwanstein, dat bekendstaat als model voor Walt Disney, werd in de tweede helft van de 19e eeuw gebouwd op een 200 meter hoge rotsformatie in de Beierse Alpen (Zuid-Duitsland). Het combineert een middeleeuws uiterlijk met voor die tijd hypermoderne technieken.
Met bijna 1,5 miljoen toeristen per jaar is het het meest bezochte kasteel van Duitsland. De belangrijkste vertrekken zijn grotendeels versierd met schilderachtige muurschilderingen die Germaanse en Noordse legenden uitbeelden, inspiratiebronnen voor de componist Richard Wagner, aan wie Ludwig II van Beieren een grenzeloze bewondering en een rijkelijke investering besteedde.
In dezelfde regio liggen ook de koninklijke bouwwerken Herrenchiemsee, Linderhof en Schachen, die tot het Werelderfgoed behoren.
"Voor onze sprookjeskastelen wordt het verhaal werkelijkheid: we zijn UNESCO-werelderfgoed", reageerde Markus Söder, hoofd van de Beierse deelstaatregering, op X, en beloofde "dit culturele erfgoed te behouden en door te geven aan toekomstige generaties."
"Het is een grote verantwoordelijkheid", vertelde Peter Seibert, een van de hoofden van het Beierse kastelenbeheer, aan AFP. Hij benadrukte dat deze koninklijke residenties "het beeld zijn geworden van Beieren en Duitsland in het buitenland."
Herrenchiemsee, een soort onvoltooid Versailles, werd gebouwd op een eiland in het Chiemmeer, tussen München en Salzburg.
Lodewijk II van Beieren gaf hem de bijnaam "Meicost-Ettal", een anagram van de beroemde zin "de Staat, dat ben ik" die werd toegeschreven aan Lodewijk XIV, de absolute monarch die hij bewonderde. Het was ook vanwege deze bewondering dat de Beierse vorst niet aanwezig was bij de proclamatie van het Duitse Keizerrijk ten gunste van Pruisen op 18 januari 1871 in de Spiegelzaal van Versailles, waar zijn broer Otto hem vertegenwoordigde.
Slot Linderhof is het enige gebouw dat Lodewijk II van Beieren liet bouwen en dat nog tijdens zijn leven, in 1878, werd voltooid. Het ligt vlak bij Neuschwanstein en ontleent elementen aan de Franse barokarchitectuur van Lodewijk XV, maar combineert ook de rococostijl die in Zuid-Duitsland ontstond.
In het park staat de volledig kunstmatige Venusgrot, ontworpen als een persoonlijk toevluchtsoord voor de koning, geïnspireerd op Wagners opera 'Tannhäuser'. De grot beschikt over een uniek verlichtingssysteem dat oorspronkelijk gebruikmaakte van dynamomachines die verschillende tijdstippen van de dag en weersomstandigheden konden simuleren.
Het laatste van de vier op de UNESCO-lijst, het Koninklijk Huis Schachen, is een soort enorm Zwitsers chalet, waar Lodewijk II van Beieren graag zijn verjaardag en die van zijn beschermheilige vierde op 25 augustus. Het ligt op een hoogte van 1800 meter, in een grandioze omgeving niet ver van Neuschwanstein.
Ironisch genoeg leidden deze vier landhuizen, nu de trots van Beieren, tot de ondergang van hun beschermheer: de exorbitante bouwkosten leidden ertoe dat de Beierse regering de schulden geplaagde 18-jarige vorst afzette.
Hij werd krankzinnig verklaard, gearresteerd in Neuschwanstein en opgesloten in kasteel Berg, waar hij een paar dagen later op 40-jarige leeftijd, in 1886, op mysterieuze wijze overleed.
LE Journal de Montreal