Berta Abellán, de opvolger van Laia Sanz die haar mentale kracht erfde

De zevende keer was scheepsrecht voor Berta Abellán Marsiñach. De 25-jarige amazone uit Terrassa won uiteindelijk de trialtitel na zes pogingen die dicht bij het doel kwamen. We kunnen nu gerust zeggen dat ze de erfgename is van Laia Sanz, de waardige opvolger van de 14-voudig wereldkampioene. Het is de vrucht van wat de amazone uit Corbera de Llobregat heeft gezaaid.

"Na zes tweede plaatsen (tussen 2018 en 2024) is de overwinning eindelijk binnen", zegt de kersverse wereldkampioene uit Terrassa, opgelucht en blij. Sinds haar toetreding tot de elite heeft ze het moeten opnemen tegen twee trialmonsters: Emma Bristow, met 10 titels, en Laia Sanz, met 14.

Tussen twee monsters Berta Abellán heeft zichzelf kunnen laten zien na haar afscheid van Bristow (10 titels) en haar vertrek naar Dakar Sanz (14).

Nu de 34-jarige Engelse vorig jaar met pensioen ging en de 39-jarige Catalaanse nu helemaal opgaat in de Dakar, heeft Berta zichzelf aan het hoofd van de nieuwe generatie renners gezet. En ze heeft bewezen de meest getalenteerde leerling van de twee diva's te zijn. "Dankzij het feit dat ze allebei grote rivalen zijn geweest, heb ik kunnen vechten en doorzetten om aan de top te staan. Ik won de titel zonder Emma, ​​maar als ik de afgelopen jaren niet tegen haar had gevochten, zou ik niet de mentaliteit hebben gehad die ik nu heb; ik ben erg dankbaar dat ik deze twee rivalen heb gehad", erkent Abellán, die zonder aarzelen Laia als haar rolmodel aanwijst. "Ik heb haar altijd in gedachten gehad; zij heeft de weg gebaand en ik ben degene die die voortzet."

Ondanks dat ze uit verschillende generaties komen, met een verschil van 14 jaar, hebben Abellán en Sanz een goede relatie. "Ze is altijd dicht bij me geweest en heeft me geadviseerd. Het jaar dat ze terugkeerde naar het WK (2021) was ze erg gefocust op wedstrijden, maar vanaf 2022 tot nu toe hebben we elkaar ontmoet om te trainen. Elke keer dat we gaan, pusht ze me tot het uiterste, omdat ze mentaal erg sterk is en me altijd pusht. Het gaat heel goed met me. Wat ik het meest van haar heb geleerd, is haar sterke mentaliteit, het weten dat je iets kunt, ook al zie je het niet. Ze zegt altijd tegen me: 'Je moet erin geloven.' Wat ik het meest van haar heb geleerd, is zelfvertrouwen," legt Abellán uit, die Laia op 8-jarige leeftijd ontmoette tijdens een cursus die ze gaf met Carla Calderer, de twee beste trialruiters van dit moment, in Santa Margarida de Montbui.

"Laia Sanz heeft de weg geplaveid, en ik ga ermee door. Ze drijft me altijd tot het uiterste. Ik leer veel van haar."

"Er waren veel meisjes... alleen ik bleef over op het WK. Iedereen viel af door gebrek aan steun. En dan was er nog Alba Villegas, mijn backpacker van de afgelopen vier jaar. Achter me staan ​​Laia Pi (19) en Daniela Hernando (16). Ik ben het enige rolmodel gebleven. Ik hoop dat er nog veel meer na mij komen en me om advies vragen, en ik zal ze helpen met alles wat ze nodig hebben," zegt ze.

En de weg naar de top is allesbehalve gemakkelijk, vanwege de dubbele complicatie van het feit dat het om een ​​minderheidsdiscipline gaat – al heeft die in Catalonië een lange traditie – en het feit dat ze een vrouw is.

Lees ook Catalaanse Berta Abellán, wereldkampioene trial De Vanguard

"Ik heb altijd geprobeerd trials te combineren met mijn studie. Ik heb het geluk gehad dat ik genoeg sponsors heb gevonden die me steunen", legt Abellán uit, die na tien jaar in het wereldkampioenschap als prof kan "overleven". "Voorlopig dek ik mijn kosten. Als ik races win, kan ik rondkomen van de bonussen die Scorpa (haar motormerk) me betaalt. Niet zoveel als een mannelijke teamgenoot." Berta moet haar salaris echter aanvullen door te werken als coach en triallessen te geven.

"Ik zou me graag volledig op de trainingen willen richten en 100% fit willen zijn, maar ik heb graag een reserveplan voor het geval ik mijn team verlies, geblesseerd raak of de kosten niet kan betalen. Mijn alternatief is om brandweerman te worden," waarvoor ze een diploma in spoedeisende hulp heeft gehaald, "om meer ervaring op te doen."

"Mijn plan B, mocht ik mijn team verliezen of geblesseerd raken, is om brandweerman te worden. Ik zou dolgraag naar Dakar gaan."

Berta denkt na en Laia verschijnt weer aan de horizon. Opnieuw een rolmodel dat in haar voetsporen kan treden.

– Als ik de middelen had, zou ik overstappen op enduro. En de Dakar, als ik ooit de middelen vind, zou ik het met plezier doen. Als ik Laia en Sandra Gómez [haar teamgenoten bij de Trial des Nations van 2021] zie, zou ik er dolgraag aan meedoen.