Missies: het grote avontuur van het bereiken van de watervallen langs de kust van de Uruguay-rivier

Met het natuurspektakel van de watervallen van Iguazú en Moconá in gedachten, vermijdt u tijdens de landreis langs de kust van de Uruguay-rivier in Misiones de route van Route 12 langs de Paraná-rivier. Dit betekent dat u afstand doet van de intentie om de gerenoveerde Costanera van Posadas te verkennen, de ruïnes van San Ignacio te bezoeken, uw ogen en neus te verwennen met de overvloed aan orchideeën in Montecarlo of de halfedelstenen van Wanda te ontdekken.

In dit geval - alsof de aantrekkingskracht van de veel meer gesponsorde toeristische route niet onderdoet voor die van de provinciale route - neemt de provinciale route 2 de leiding in de eerste helft van de in totaal 570 kilometer lange route. Deze route biedt bezoekers van het provinciaal park Moconá - in het hart van het biosfeerreservaat Yabotí - een breed scala aan bochten en nog meer bochten, klimt door het groen bedekte gebergte, lange hellingen en perfecte uitkijkpunten om te ontspannen met het panoramische uitzicht op de jungle, de kalme rivier en het desolate profiel van Brazilië aan de overkant.

Het gevoel van welzijn neemt niet af, zelfs niet wanneer de route door de kaken van een laag hangende wolk op de heuvels voert of geleidelijk verdwijnt in een mistbank.

In werkelijkheid nemen de spanningen snel af zodra u Route 14 en de vele vrachtwagens achter u laat. Hiervoor kunt u het beste een omweg maken via Santo Tomé (Corrientes) en 60 kilometer afleggen over het slechte wegdek van Route 94, dat echter veel minder wordt gebruikt, en eindigt in Azara .

Bij deze alternatieve toegangspoort tot Misiones beginnen de klassieke ansichtkaarten van intens groen op de rode aarde te verschijnen, samen met lange blikken die buitenlanders bestuderen met verweerde gezichten die Slavische of Guarani-trekken onthullen.

In Azara, een kolonie die ontstond door de inbreng van Guarani, Polen en Oekraïners, worden galerijbossen, graslanden, thee- en yerba mateplantages, boomgaarden, wetlands en heuvels gebruikt om het uitbundige landschap te schetsen dat later ontstond.

Het gevoel dat u zich in de jungle bevindt, wordt nog eens versterkt op het hoogtepunt van Concepción de la Sierra, waar de jezuïetenpriester San Roque González de Santa Cruz in 1619 de afbeelding van Onze-Lieve-Vrouw van de Onbevlekte Ontvangenis van Ibitiracuá schiep.

De laatste restanten van dat fundamentele werk verschijnen zonder veel ophef op Plaza 9 de Julio. De beperkte nieuwsgierigheid die de fundamenten van de tempel, die daar door de religieuze orde werd opgericht, wekken, wordt merkbaar versterkt door het opvallende Stenen Huis van de Guaraní Cabildo .

De reizigersstop reserveert ook een iconische plek in het Café Pioneros, aangegeven door de lokale bevolking om een ​​portie van het zoete eetbare hout van de yacaratiá-boom te proeven, gebakken cassave, yerba mate en cassavepudding met gedroogd fruit en de traditionele reviro, gemaakt van bloem en vet, die de tareferos begeleiden met gebakken ei en gefrituurde koekjes tijdens het sappige ontbijt, om de beste versterking van hun dagen van handmatige oogst van het groene blad van de yerba te bieden.

Wie op de hoogte is van de indrukwekkende geschiedenis die de jezuïetenpriesters in deze regio hebben geschreven en vermoedt dat hij of zij slechts een glimp opvangt van Concepción, moet de 23 kilometer lange route, die grotendeels bestaat uit bochten, stijgingen en dalingen, naar het noorden afleggen - richting San Javier - en stoppen op de heuvel waar in de 18e eeuw de drukpers van de missie Santa María La Mayor stond.

Een Poolse kar met vier wielen rijdt langzaam langs de voet van de bergketen, op een stuk weg waar de sluier van vegetatie die de toppen bedekt optilt en de aderen van de bruinachtige basaltrots zichtbaar maakt. De boer die de ossen bestuurt, trekt de kar en zwaait naar de toeristen, hoewel ze gefascineerd lijken door het 360-gradenpanorama dat hun stop bij een uitkijkpunt aan de kust rechtvaardigt.

Andere gevoelige zielen blijven veranderd op de natuurlijke rots van de Mbororé-heuvel , 7 kilometer ten noorden van Panambí -voordat we Barra Bonita bereiken-. Daar staat een monument ter ere van de Guaraní-strijders die in 1641 standhielden tegen de aanvallen van de Braziliaanse bandeirante-kolonisatoren die hen dreigden te onderwerpen.

Ze zeggen dat de hevige strijd op de rivier en op het land alle kustbewoners tot aan Moconá in spanning hield, maar dat die kruisvuren al lang geleden definitief zijn geblust.

Nu leven de gemeenschappen die aan weerszijden van de Uruguay-rivier ontstonden, verenigd door familiebanden, nauwe handelsbetrekkingen en Portuñol als de meest directe manier om te communiceren. De vereerde "rivier van vogels" scheidt hen niet langer, maar brengt hen oog in oog, gesmeed in onverbrekelijke banden.

Een opvallend element verschijnt onaangekondigd, brengt de vlucht van vogels in beweging en vult de atmosfeer met de levendige kleuren van vlinders: sprongen en watervallen verstoren de serene loop van beken en beekjes, als kleinschalige replica's van wat u te wachten staat in Moconá en Iguazú.

Een glimp daarvan is te zien in elk straaltje zoet water dat langs de weg stroomt en in de legende rond de geschiedenis van Cerro Monje, het belangrijkste bedevaartsoord in Misiones tijdens de Heilige Week, gelegen op 7 kilometer van San Javier. Dit mondeling overgeleverde verhaal vertelt over een benedictijner monnik die na een schipbreuk in de 19e eeuw op de kaap aankwam, zijn staf op de vochtige aarde legde en een bron liet ontspringen.

Om te luisteren naar het betoverende, steeds luider wordende gekabbel van water door het struikgewas, biedt Route 2 automobilisten de keuze om rechtsaf te slaan en een rechte weg van zes kilometer te volgen naar Panambí (de locatie van het Nationale Sapucay Festival) of te kiezen voor een omweg van acht kilometer naar de andere kant , waar de Pacá-waterval langs een 47 meter hoge rotswand in het Brasilia-massief naar beneden stort.

De jungle lijkt steeds meer moeite te hebben om de zon te verbergen met zijn wirwar van lianen, takken en stammen. Daarom is het op Route 2 vaak donker en moeten automobilisten in een "ontspannende modus" rijden. Ze moeten de verkeersborden nauwkeurig volgen en niet verrast worden door een dier dat het kronkelende trottoir oversteekt.

El Soberbio ligt 70 kilometer van Moconá, een van de hoogste punten van de route, en is de dichtstbijzijnde servicebasis bij de watervallen , die zich over drie kilometer uitstrekken langs een longitudinale breuk in de Uruguay-rivier.

Hier kunt u een van de vele combinaties plannen om te genieten van de boottocht naar de voet van dit unieke natuurwonder.

Het uitgebreide activiteitenaanbod omvat wandelen, excursies per 4x4, kamperen, het observeren van inheemse flora en fauna en het bezoeken van distilleerderijen waar de lokale bevolking citronella-essence produceert. Verderop, op 6 kilometer van de ingang van het provinciaal park, biedt de Moconá Virgin Lodge mogelijkheden voor kajakken, ziplinen, abseilen, astrotoerisme en meer wandelpaden die door de steeds dichter wordende jungle slingeren.

Het schouwspel van het woeste water van de Moconá-watervallen is twee keer te zien langs het 52 kilometer lange traject van Route 13 tussen El Soberbio en San Vicente. Aan de ene kant loopt een 12 kilometer lange onverharde weg van de linkerberm naar de Golondrina-watervallen. Verderop, rechts van Route 13, loopt een 4 kilometer lange onverharde weg naar de Tarumá-watervallen, die zich door dicht bos op kale rotsen storten.

Dichter bij San Vicente, waar we alweer route 14 oppakken om de reis naar San Pedro en Bernardo de Irigoyen voort te zetten, ligt de camping Los Cedros met de indrukwekkende 20 meter hoge waterval Arco Iris , vlak bij de trappen van de muur die door de waterval Siete Pisos is overstroomd.

Het laatste 150 kilometer lange stuk van Route 14 verschilt aanzienlijk van de route door Entre Ríos, Corrientes en het gebied Misiones, waar veel verkeer is met auto's, bussen en vrachtwagens die yerba mate, thee, tabak en hout vervoeren.

De rit is relatief vlak, terwijl de omringende vegetatie de toch al indrukwekkende verscheidenheid aan paranápijnen, zwarte laurierbomen, timbóbomen, ceders, grappabomen en lapachobomen lijkt te overschaduwen. Dichter bij San Pedro wordt dit prominente gebied gedomineerd door bossen met eeuwenoude araucariabomen.

De meest verfijnde versies van Portuñol zijn in schelle tonen te horen tijdens elke winkeltocht of grensovergang tussen Bernardo de Irigoyen en Dionisio Cerqueira en, 30 kilometer noordelijker op Route 101, tussen de buren San Antonio en San Antonio do Sudoeste.

Aan beide kanten van de grens is er ook een gedeelde smaak voor feijoada (een bonenstoofpot met rundvlees en varkensvlees), pasta met varkensvlees en cassave, rijststoofschotels en "espeto corrido" (gegrild vlees) , allemaal geserveerd in royale porties en met een intense, zelfgemaakte geur.

De vermenging van culturen is nog sterker verder naar het noorden , waar de rivier de Iguazú toeristen zijn meest adembenemende schouwspel biedt en de inwoners van Comandante Andresito hulde brengen aan de nalatenschap van de Guaraní-militaire leider Andrés Guacurarí, die door de Uruguayaanse generaal Gervasio Artigas werd aangesteld als commandant van de provincies Misiones. Tot zijn prestaties behoren onder meer zijn positie als eerste gouverneur van het door de inheemse bevolking gestichte land en zijn moed in de strijd tegen de troepen van het Portugese Rijk.

Ongeveer 8 kilometer van Andresito doorkruist Route 101 Cabure-í, gaat westwaarts en slingert zich door een smal stuk jungle, in een van de minst bezochte gebieden van Nationaal Park Iguazú. Dit 35 kilometer lange traject is het meest geschikt voor terreinwagens, zowel tijdens als na de regenval, die in deze regio vaak stortregens aanneemt.

Voor een soepele aankomst in Puerto Iguazú kunnen mensen zonder 4x4 bij Andresito linksaf slaan naar Route 19 en vervolgens Route 12 volgen vanaf Wanda. Deze optie voegt 125 kilometer toe aan de reis van Andresito naar de eindbestemming, het dubbele van de directe route via Route 101.

Maar je zult ervan overtuigd moeten zijn dat geen enkele bezoeker die de schoonheid van zijn eigen land wil bewonderen, Misiones teleurstelt: Route 19 slingert door de glooiende heuvels van de Sierra de la Victoria, terwijl het vogelgezang intenser wordt, het Urugua-í Provincial Park zijn bloemengeuren naar believen verspreidt en de jungle trilt van de sluipende voetstappen van tapirs, apen, vossen, herten, otters en pekari's. Het is de perfecte voorbereiding op het gaspedaal en de voorbereiding op een meer dan tevreden ervaring en de grande finale bij de watervallen van Iguazú.

Van de stad Buenos Aires naar Azara (poort naar Misiones aan de kust van de Uruguay-rivier) is het 930 kilometer via route 9 (Pan-American Highway Campana-tak), Zárate-Brazo Largo, route 12 naar Ceibas, route 14 naar Santo Tomé (Corrientes) en route 94. Van CABA naar Puerto Iguazú, 1.400 kilometer.

• In Tres Capones (10 km van Azara), Hotel Doña Ana: huis voor zes personen met ontbijt, zwembad, grill, kabel-tv en wifi, $190.000; tweepersoonskamer, $80.000 (0376-154901449).

• In San Javier, Hotel La Gloria: tweepersoonskamer met zwembad, DirecTV en Wi-Fi, $ 20.000; driepersoonskamer, $ 25.000; vierpersoonskamer, $ 30.000 (0376-154641761).

• In Moconá, Moconá Virgin lodge: Superior tweepersoonskamer met volpension, wifi, kluis, parkeergelegenheid, kinderspellen, zwembad, kajakken, trekking, abseilen, zipline en astrotoerisme, vanaf US$ 236 (0376-155112711 / [email protected] / www.moconavirginlodge.com).

• In Puerto Iguazú, Iguazú Grand resort en spa hotel: Junior King suite voor twee volwassenen en twee kinderen met parkeergelegenheid, Wi-Fi, buitenzwembad, verwarmd binnenzwembad, fitnessruimte, Romeins bad en recreatie voor kinderen, US$ 235 inclusief belastingen en toeslagen (157- 0790589 / 0800-8884726 / 0376- 15443973 / 0376- 498-050 / reserveigr@grand-hotels-lux-com / www.iguazugrand.com).

• (0376) 444-7539/40 / (0376) 154138114
• www.misiones.tur.ar