'Het is de bedoeling dat de groep aan het einde van het proces ophoudt te bestaan': Overheid over ACSN

Hoewel er nog geen definitieve datum is voor de start van het sociaal-juridische gesprek met de Zelfverdedigingskrachten van de Sierra Nevada (ACSN) , sprak Óscar Mauricio Silva, de man die door de uitvoerende macht is afgevaardigd om de benaderingen te bevorderen, met EL TIEMPO over de benadering en enkele kwesties die op tafel zullen komen zodra de regering vredesbesprekingen start met de criminele organisatie die ontstond na de demobilisatie van het Tayrona-blok van de Zelfverdedigingskrachten.

Naar aanleiding van Resolutie 300 van 2024 van de president van de republiek, waarin wij zijn aangewezen als delegatie om de aanpak met de groep te verifiëren en initiëren en om vertrouwen te creëren, hebben we in stilte maar zeer productief met de groep samengewerkt en hebben we contacten gelegd met alle instellingen die betrokken zijn bij de transformatie van het gebied. Zodra deze fase is geëvalueerd, neemt de Rijksoverheid het besluit om het proces daadwerkelijk te starten en vervolgens maken wij dat besluit bekend. De aankondiging is vooral bedoeld om het vredesproces in de Sierra Nevada de Santa Marta te bevorderen.

Dat nieuws krijgen we binnenkort, het is een onderwerp dat besproken wordt. Zoals ik al zei, we boeken gestaag vooruitgang, maar ik kan u op dit moment nog geen exacte datum geven.

Ja, voor zover het de groep betreft, hoort dat er natuurlijk bij. Wij hebben de wens om het gebied te transformeren bevestigd; De wil is dat aan het einde van het proces de groep ophoudt te bestaan. Laten we niet vergeten dat het volgens Wet 2272 om een ​​sociaal-juridisch proces gaat. Bovendien gaat het hierbij ook om het initiëren van een de-escalatie van geweldsproblemen. Wat betreft het belangrijkste aspect van de vrede van vandaag, namelijk de transformatie van het gebied, gaan we volgende week een dialoog aan met de mensen die in het gebied wonen om de overgang van de regio naar een sociale rechtstaat op gang te brengen.

Daarom zijn deze jaren van toenadering, en vooral de laatste, zo belangrijk geweest. Wij willen natuurlijk geen frustratie, maar zij ook niet. We hebben een duidelijke overeenkomst over de transformatie van het gebied. We weten dat we die stap moeten zetten en dat het moet worden gedaan door het gebied zelf, de nationale en regionale instellingen die daar aanwezig zijn, en de groep. In die zin zijn we dus heel optimistisch dat deze ruimte een echt en zeker proces zal zijn. We hebben aanzienlijke vooruitgang geboekt en daarom heeft de president besloten om dit proces te starten. Wij willen en geloven dat zowel de gemeenschappen die daar wonen als de groep zich inzetten om dit proces vooruit te helpen.

De zelfverdedigingstroepen van de Sierra Conquistadoras ontstonden meer dan 45 jaar geleden. In dit gebied van de Sierra Nevada de Santa Marta wordt al lange tijd bestuurd, dat is voor niemand een geheim. Vandaag de dag zien we de mogelijkheid om de overgang naar de rechtsstaat te maken. Dat wil zeggen dat er alleen vrede kan zijn als de staat aanwezig is. En de aanwezigheid van het gebied is niet alleen essentieel voor de veiligheid, maar het moet ook het leven van de bewoners van het gebied veranderen. Dat is de helderheid van het proces. De oorsprong ligt in 45 jaar van dit bestuur, van overheersing en van de afwezigheid van een staat. We moeten dus erkennen dat dit het geval is en dat we vandaag de weg inslaan om ervoor te zorgen dat dit gebied weer aan Colombia toebehoort.

Het is heel belangrijk om duidelijk te zijn over het conflict dat we momenteel in Colombia meemaken. In dit land is er altijd sprake geweest van een gewapend conflict, maar de aard van dit conflict is vandaag de dag niet anders dan in 2016. Vandaag hebben we een conflict dat lijkt op een optelsom van territoriaal geweld voor de controle over veel illegale bedrijven, voor de inkomsten uit die bedrijven, door de overheersing van de bevolking. Geweld is zo concreet, daarom moet vrede ook concreet zijn.

In dit geval is het een proces dat met die helderheid ontstaat, met de helderheid dat het beperkt is tot een specifiek gebied, dat er een specifieke vorm van geweld bestaat en dat we dat geweld kunnen overwinnen. We moeten dus heel goed begrijpen wat de bepalende factor is voor geweld: vandaag de dag is dat niet de machtsovername, maar de controle over gebieden. En inderdaad, daar hebben we een probleem, want de 'Gulf Clan' loert. Wij moeten, in het daadkrachtige optreden van de staat om de overgang van dat grondgebied naar een sociale rechtsstaat te bewerkstelligen, de veiligheid versterken en garanderen dat de inspanning niet wordt geschaad door een andere groep die degenen wil vervangen die vandaag de dag voor vrede kiezen, degenen die vandaag de dag dat pad willen bewandelen.

Het is een onderwerp dat iedereen aangaat die verantwoordelijk is voor een proces. Wet 2272 (totale vrede) is het kader dat ons in staat stelt om vooruit te komen, maar we werken nauw samen met het Openbaar Ministerie en met zeer robuuste teams van juridische experts om alternatieven te vinden. Voor ons is het essentieel dat uit deze versterking de gewone rechtspraak voortkomt, want de gewone rechtspraak gaat ons allemaal aan en garandeert dat de wet in Colombia wordt nageleefd. Ja, we moeten op wetgevingsgebied vooruitgang boeken. We werken aan een groot aantal formules en zullen gedurende het proces ook deze kwesties bespreken. Het is een lastige kwestie, net als alle kwesties die met vrede te maken hebben. Maar het zijn geen onoverkomelijke problemen. Wij hebben er vertrouwen in dat Colombia richting vrede en rechtsstaat kan bewegen.

Het is één van de mogelijkheden, een uitbreiding of een uitwerking daarvan. Dit heeft tot veel ophef geleid en is uiteraard onderdeel van alle alternatieven die momenteel worden onderzocht.

Het fundamentele doel is dat dit proces onomkeerbaar is. Het doel is dat de transformatie van het gebied onomkeerbaar is. De overgang naar de rechtsstaat is iets dat altijd bestaat, maar dat alleen kan worden bereikt door andere problemen onomkeerbaar te maken. Met andere woorden: we hebben gemeenschappen nodig die een kracht voor vrede zijn, die het proces erkennen en er eigenaarschap over nemen. Het is mogelijk om dit in deze 18 maanden te doen, wij zijn er zeker van dat het ons gaat lukken.

Speculeren over futurologie is een heel ingewikkeld onderwerp. Dat is een gespreksonderwerp, we moeten naar de realiteit kijken, we moeten de problemen bij het Openbaar Ministerie bekijken en we moeten ze natuurlijk met de groep bespreken. Uiteraard hebben wij diverse mogelijkheden. Ik begrijp de ambities van de groep en we gaan eraan werken, maar speculeren over hoe het zal aflopen, helpt het proces denk ik helemaal niet.

We communiceren direct en staan ​​dus voortdurend met elkaar in contact. Zoals ik al zei, we hanteren een discrete aanpak van grote zorg en veiligheid, zodat we geen problemen krijgen. Maar alles verloopt strikt binnen de institutionele kanalen en met medeweten van de Openbare Macht. Deze communicatie is gaande en zal worden voortgezet. Binnenkort maken we de timing van de onderhandelingen bekend.

CAMILO A. CASTILLOPolitisch redacteurX: (@camiloandres894)