'Te groot om te bestaan'

Destijds begreep ik het besluit van de CNMC over het overnamebod van BBVA op Sabadell niet. Ik begreep het niet, omdat de bankenconcentratie – gemeten met de gebruikelijke objectieve indices – met name in Catalonië en in Spanje in het algemeen zeer hoog zou zijn en omdat een aanzienlijk deel van de opgelegde corrigerende maatregelen ( remedies ) van tijdelijke aard is: als de fusie een ongewenste vermindering van de concurrentie op bepaalde markten met zich meebrengt, wordt er niets opgelost door maatregelen voor 36 maanden in te stellen. Het leek mij de enige logische maatregel om deze disfuncties permanent te elimineren.

Ik begreep nog minder de verwarrende redenen die ten grondslag lagen aan de stemming van het door Junts per Catalunya voorgedragen lid, de heer Pere Soler, volgens welke hij maatregelen had verkregen die de positie van het Catalaans midden- en kleinbedrijf zouden verbeteren. Ik begreep ze niet, want territoriale discriminatie is illegaal, zowel in Spanje als in de Europese Unie, ongeacht wie het pleegt.

De fusie tussen BBVA en Sabadell is niet goed vanuit het oogpunt van het algemeen belang

Ik ben daarom blij dat president Sánchez een publieke consultatie over deze kwestie is gestart. De eerste vraag die ons wordt gesteld, is of er naast de bescherming van de concurrentie ook criteria van algemeen belang zijn die door de transactie tussen BBVA en Sabadell zouden kunnen worden beïnvloed. Het antwoord is ja. BBVA is al een systeembank , wat in de praktijk betekent dat het een bank is die te groot is om failliet te gaan . Mocht er ooit iets misgaan, dan zal de bank niet worden geliquideerd zoals een gewone winkel of garage, maar zal deze op kosten van de belastingbetaler gered moeten worden. Een lastenverhoging als gevolg van de fusie is daarom vanuit het oogpunt van het algemeen belang, waar de consultatie over gaat, onwenselijk.

Het is waar dat de Spaanse autoriteiten al een aantal financiële instellingen in handen van BBVA hebben gelegd; maar het was een kleiner kwaad om een ​​faillissement te voorkomen. Waar we het hier over hebben is een bank, Sabadell, die gezond is en geen reddingsoperatie nodig heeft. Deze precedenten zijn derhalve niet van toepassing.

Er zijn ook redenen om te stellen dat het in het belang van Europa is om meer banken te hebben. Maar dit doel moet worden bereikt door grensoverschrijdende fusies. Stel dat BBVA een overnamebod doet op een gezonde bank in een ander Europees land, dan kunnen we een minder strenge houding aannemen: de resulterende bank zou groter zijn, maar het risico voor de Spaanse belastingbetaler zou niet toenemen.

Ik heb de argumenten gehoord van degenen die vinden dat de enigen die een beslissing zouden moeten nemen, de aandeelhouders van BBVA zijn (die dat al hebben gedaan) en de aandeelhouders van Sabadell (die dat moeten doen). Ik ben het daar absoluut niet mee eens. Er zijn weinig woorden die meer verdorven zijn dan liberaal , maar als liberaal moet ik zeggen dat ' too big to fail' ook 'too big to exist' betekent. De fusie is vanuit het oogpunt van het algemeen belang niet goed en ik juich het daarom toe dat de Spaanse regering de fusie tegenhoudt of er in ieder geval strenge voorwaarden aan stelt.