Onderzoek toont aan wanneer de 'aura' vervaagt wanneer iemand sterft

Een team wetenschappers van de Universiteit van Calgary in Canada publiceerde onlangs een onderzoek in het Journal of Physical Chemistry Letters, waarin werd onthuld wat er met intern licht gebeurt als vitale functies van het menselijk lichaam permanent worden uitgeschakeld.

Volgens de informatie van de onderzoekers zenden levende wezens lichtgevende straling uit , die weliswaar voor het menselijk oog niet waarneembaar is, maar die fonetisch gezien een zwakke emissie blijkt te zijn.

De deskundigengroep wees er in dit verband op dat dit soort microscopische gloed ontstaat door interne stofwisselingsprocessen en verdwijnt wanneer het lichaam stopt met functioneren. Daarom wordt het beschouwd als "het moment waarop het leven uitsterft".

Om deze studie uit te voeren, gebruikte het team onder leiding van professor Dan Oblak verschillende uiterst gevoelige digitale camera's met EMCCD- en CCD-sensoren om het gedrag van dit fenomeen bij ratten en planten gedetailleerder te observeren.

Volgens de wetenschappelijke publicatie is deze lichtemissie afkomstig van lichtdeeltjes die door de lichaamscellen worden gegenereerd , ook wel bifotonen genoemd, die voor de mens over het algemeen onzichtbaar zijn, ondanks een intensiteit van 10 tot 1.000 fotonen.

Hierbij zorgden de onderzoekers ervoor dat de temperatuur en de lichtomstandigheden voor de bestudeerde proefpersonen gelijk waren, om verstoringen te voorkomen. Hierdoor kwamen ze tot de conclusie dat zodra een levend wezen de biologische dood intreedt, de emissie abrupt verdwijnt.

Hoewel de ontdekking van de wetenschappers een revolutie teweegbrengt in verschillende onderzoeksgebieden, heeft het ook een praktisch aspect : het stelt mensen in staat om op een niet-invasieve manier de hoeveelheid licht te meten die een patiënt uitstraalt, waardoor sneller diagnoses kunnen worden gesteld.

Deskundigen zijn ervan overtuigd dat het door het voortdurend monitoren van de lichtsignaturen van het cellulaire metabolisme van elk organisme gemakkelijker zal worden om verschillende ziektes op te sporen, zonder dat er weefselschade of chirurgische ingrepen nodig zijn.

Bovendien is het mogelijk dat in de loop van de tijd het onderzoek naar de aura's van mensen zo ver gevorderd zal zijn dat artsen beter kunnen controleren hoe het lichaam behandelingen opvat.

De bevindingen van dit onderzoek zijn relevant voor de wetenschappelijke gemeenschap, omdat ze een veelzijdige en minimaal invasieve diagnostische tool opleveren waarmee situaties met grote precisie kunnen worden vastgesteld.

DIGITAAL BEREIK REDACTIONEEL