Morante de la Puebla wordt ernstig mishandeld en zijn penis wordt afgesneden tijdens een magische nacht in Marbella.

De Corrida de Candiles, die afgelopen vrijdagavond in Marbella plaatsvond, was in alle opzichten een daverend succes; stierenvechters Morante de la Puebla, Juan Ortega en Pablo Aguado sneden in totaal zes oren en een staart af. Het ging echter niet zozeer om het eindresultaat, maar om de avond vol artistieke stierengevechten die ze leverden in de arena van Marbella, die meer dan veertig jaar na de vorige uitverkocht was.

Het seizoen van Morante de la Puebla was onvergetelijk. Het is een luxe om hem te kunnen zien vechten, van zijn stijl te genieten en het in de arena te ervaren. De stierenvechter uit La Puebla geniet van het stierenvechten en laat ons fans er als nooit tevoren van genieten. Bij de vierde stier van de middag ontving hij hem op zijn knieën , terwijl hij verónica's bleef uitvoeren, met zijn cape zwaaide, met zijn vluchten citeerde, de tijd stilzette en applaus van het publiek oogstte.

Met de muleta begon hij met hoge passes op zijn knieën, waarbij hij het publiek op de been bracht en laag eindigde. De eerste serie met zijn rechterhand was heel laag, heel ontspannen, waarbij hij zijn lichaam vergat, zich liet gaan en de pass heel dichtbij maakte.

Met zijn linkerhand protesteerde de stier hevig; het moest één voor één gebeuren, waarbij hij de muleta dood voor zijn gezicht achterliet en hem aansprak met een lichte aanraking van de muleta. Het dier waarschuwde hem vanaf het begin van de faena, totdat er een krachtige salto aanbrak. Daaruit kwam de Sevillaan, gehavend maar woedend, tevoorschijn, recht op de stier af en sloeg hem met een reeks zeer lage stoten, waardoor de tijd stopte en het publiek opstond.

Bij zijn eerste stier van de avond begroette de stierenvechter uit La Puebla hem met Verónicas, hoewel de Garcigrande erg afgeleid naar buiten kwam. Hij bracht een toast uit op Fermín Bohórquez en begon de faena met de muleta, met grote stierenvechtkunst, kalmte en een verfijnde kalmte. De stier was geen gemakkelijke stier, maar de Sevilliaan gaf alles met beide handen en haalde de passen één voor één tevoorschijn, net als een stierenvechter, ondanks het feit dat de stier aan het einde van elke pas zijn kop altijd losliet. Een mislukking met het zwaard verhinderde hem om prijzen te winnen.

Juan Ortega's optreden met de tweede stier van de middag was een demonstratie van uitzonderlijke kalmte , stierenvechtkunst, klasse en natuurlijkheid. De veronicas van de cape waren een voorbode van wat komen ging: laaghartige veronicas die de cape in beweging brachten en de tijd stilzetten.

Nadat de stier het paard had gepasseerd, voerde Pablo Aguado een chicuelina-pas uit met lage handen, waarbij hij zijn cape met een prachtige soepelheid draaide. Juan antwoordde met tafalleras, waarbij hij de stier met een goed betrokken en innemende beweging leidde, waarbij hij de vlucht van zijn cape gebruikte om met één hand af te ronden en zijn cape om zijn nek te draaien.

Hij droeg zijn werk op aan maestro Paco Ojeda en begon de faena dicht bij de planken, zijn knie gebogen en hoog, uit de derde verdieping komend met een stierenvechtstijl, en eindigde laag. Ortega's meesterwerk was gebaseerd op beheersing, natuurlijkheid en de verfijnde schoonheid van elke pass die hij de Garcigrande-stierenvechter gaf. Hij sloot de faena af met manoletina's, zijn knie gebogen en zijn borst gericht naar de stier, hem recht in de ogen citerend en het publiek van hun stoelen lokkend.

De vijfde stier van de avond liet Ortega niet toe zijn talent volledig te ontplooien, zoals we zagen bij de tweede stier van de avond. Losse details vol zelfvertrouwen tegen een dier dat het hem niet makkelijk maakte, dat hard worstelde met de linkerhoorn en tekortschoot in de aanval.

Pablo Aguado had pech met zijn stieren, hij kon zich niet uitstrekken met de cape. Zijn eerste stier was te kort, dus koos hij ervoor om hem met de vliegen te vangen en hem naar de derde te brengen, eindigend met een prachtige halve pas.

Hij begon zijn faena met de muleta zittend in de stijgbeugel, met hoge passen, typisch stierenvechten, en kwam vervolgens naar het midden van de arena, van onderaf vechtend met typisch stierenvechtende afwerkingen. Hij eiste veel van de stier op de rechterhoorn, liet zijn hand zakken, speelde met een prachtige natuurlijkheid, vulde het podium en ontlokte gejuich van het publiek. Pablo's stierenvechten heeft iets dat je boeit en in vervoering brengt ; het is niet zomaar een stierenvechtspel.

De zesde stier was het zwarte schaap van het stierengevecht. Zijn hoorn brak en hij bleef erg terughoudend en ondanks de protesten van het publiek keerde hij niet terug. Hoewel Aguado het probeerde, vroeg het publiek hem om de voorgevel in te korten en de Garcigrande-stier af te maken.

Medisch rapport voor Diego Román Jiménez: Hij meldde zich met trauma aan zijn rechterbovenbeen na het gevecht met de derde stier. Er werd misvorming, pijn en functionele beperkingen in zijn rechterpols vastgesteld. Gesloten repositie en immobilisatie met een onderarmspalk werden uitgevoerd, wat resulteerde in een vermindering van de misvorming. Hij kreeg pijnstillers en werd overgebracht naar een ziekenhuis voor radiologisch onderzoek. Zijn prognose is ernstig.

Medisch rapport van Morante de la Puebla: Ingesneden wond aan het rechter wandbeen. Blauwe plek op de gluteus medius van de rechterheup. Hij is geïnjecteerd met een pijnstiller en een lokale intramusculaire verdoving. De prognose is mild.

MMA/FP