De naamloze aan de rand van Europa

De titel van het werk van Paula Blanco Barnés komt overeen met de Latijnse formule Nomen nescio, die gebruikt wordt om te verwijzen naar mensen van wie de naam onbekend is of van wie de identiteit niet kan worden vastgesteld. De letter N wordt in de politieke en juridische sfeer gebruikt om de identiteit van een slachtoffer te beschermen. Op de graven van niet-geïdentificeerde vluchtelingen die zijn omgekomen bij hun poging om de EU binnen te komen, bevindt zich een plaquette met twee N's: NN. Het zijn de nomen nescio, de naamlozen.

Drie hartverscheurende verhalen die een eerbetoon zijn aan de levens van Son Chawa, Zala en Olena

Blanco voerde tussen 2021 en 2025 onderzoek uit en reisde naar Polen. Nu organiseert La Gleva deze vaste tentoonstelling in het Fabra i Coats in Barcelona, ​​het Teatre Nu en het Nau Ivanow. De auteur hertekent, of beter gezegd vervaagt, de oostelijke grenzen van Europa aan de hand van drie vrouwen die ze bij naam noemt. Het zijn Chawa, een vluchteling uit de Tsjetsjeense oorlogen; Zala, de eerste vrouwelijke Pashtun-politieagent van Afghanistan; en Olena, een Oekraïense uit de Donbass die heeft besloten haar artistieke carrière op te geven om zich aan te sluiten bij het Oekraïense leger.

Dit zijn drie hartverscheurende verhalen waarin, met medewerking van Susanna Barranco, deze levens worden herdacht en geëerd. Toen Blanco theater studeerde, ging ze als Erasmus-student naar Polen, wat haar ertoe aanzette Slavische filologie te studeren. Hij is er vaak teruggekomen en in dat heen en weer reizen heeft hij vele verhalen verzameld die hij nu heeft samengevat in deze drie verhalen die hij in de ik-vorm vertelt en die laten zien dat wij Europeanen in een soort capsule leven die elk moment kan ontploffen. Eerlijk documentair theater als reflectie op onze privileges.