Van vriendschap met Zelensky tot wending naar Trump: de achtergrond van Argentinië's onthouding ten gunste van Rusland bij de VN
In een nieuwe wending in het buitenlands beleid onthield Argentinië zich van stemming ten gunste van een resolutie van de Verenigde Naties (VN) die eiste dat Rusland al haar troepen uit Oekraïens grondgebied terugtrekken. Dit standpunt verschilde van de relatieve steun die president Javier Milei had uitgesproken ten gunste van zijn Oekraïense ambtgenoot Volodymyr Zelensky , die zich nu schaart achter het stempel dat Donald Trump op zijn tweede termijn in het Witte Huis heeft gedrukt.
Het besluit werd uitgevoerd op instructie van minister van Buitenlandse Zaken Gerardo Werthein op 24 februari 2025, de derde verjaardag van de grootschalige Russische invasie van Oekraïne, een conflict dat de wereldorde schudde sinds het begin in 2022. In deze context stemde de Algemene Vergadering van de VN voor een resolutie waarin Oekraïne eiste dat Rusland "onmiddellijk, volledig en onvoorwaardelijk al zijn militaire troepen" uit het land zou terugtrekken.
De resolutie, die door de Verenigde Staten werd gepromoot als onderdeel van de erfenis van Joe Biden, werd door meer dan negentig landen gesteund, maar Argentinië verraste iedereen door zich van stemming te onthouden. Dit is een belangrijke verschuiving in zijn diplomatieke houding, die al duidelijk was in de beginfase van het conflict, toen Alberto Fernández nog president was.
Deze verandering weerspiegelt de groeiende invloed van het buitenlandse beleid van de Trump-regering op de regering van Javier Milei, die tot dan toe een stevige steun had getoond aan de Oekraïense president, een van zijn gasten bij de presidentiële inauguratie op 10 december 2023. De tycoon schopte op zijn beurt de tafel door ongekende steun voor Rusland af te dwingen door tegen het project te stemmen, een standpunt dat consistent was met zijn recente toenadering tot de leider van het Kremlin, Vladimir Poetin.
Hoe de stemming over de Oekraïne-resolutie bij de VN verliepDe ontwerpresolutie, medeondertekend door meer dan 50 landen, bevestigde de oproep aan Rusland om zijn troepen onmiddellijk terug te trekken uit het Oekraïense grondgebied binnen de internationaal erkende grenzen van het land en om alle aanvallen op burgers te staken. " Moskou wil de wereld baseren op geweld, niet op internationale orde ", aldus de Oekraïense vice-minister van Buitenlandse Zaken Mariana Betsa, toen ze het project presenteerde.
In dit verband benadrukte de vice-minister dat ondanks de Russische overtuiging dat Oekraïne "binnen drie dagen zou vallen" na een grootschalige invasie, de Oekraïense strijdkrachten en de internationale solidariteit hebben laten zien dat eenheid en de waarden van het Handvest van de VN prevaleren boven anarchie.
Hoewel de resolutie met 93 stemmen vóór werd aangenomen, waaronder Oekraïne en de landen van de Europese Unie, stemden 18 landen tegen. Nieuw is dat de VS onder Trump indirect "vóór" Rusland stemde, in tegenstelling tot zijn voorganger. Zij sloten zich aan bij 65 landen die zich van stemming onthielden, waaronder Argentinië. Dit weerspiegelt de polarisatie rondom het Russisch-Oekraïense conflict, waarbij er een duidelijke kloof is tussen degenen die de soevereiniteit van Oekraïne steunen en degenen die zich op de een of andere manier bij het Russische standpunt aansluiten.
Gedurende 2023 en begin 2024 was de relatie tussen Javier Milei en Volodymyr Zelensky hartelijk en hecht. Sinds hij in december 2023 aan de macht kwam, heeft Milei een duidelijk standpunt ingenomen ten aanzien van Oekraïne, ondanks de Russische agressie. De afbeelding van de Argentijnse president met Zelensky, die hem de medaille van de “Orde van de Vrijheid” toekende als erkenning voor zijn steun, was een symbool van Argentinië’s toewijding aan de Oekraïense soevereiniteit, in functie. In januari 2024 bevestigde Milei zijn standpunt tijdens het World Economic Forum in Davos. Hij benadrukte zijn onvoorwaardelijke steun aan Oekraïne en veroordeelde de Russische inval.
Die positie begon echter te veranderen kort nadat Donald Trump in januari 2025 opnieuw het presidentschap van de VS op zich nam. De Republikeinse president, die tijdens zijn vorige termijn nauwere banden had onderhouden met Vladimir Poetin, begon een kritischer houding aan te nemen ten opzichte van Oekraïne en diens president, Zelensky. In een bericht dat hij op zijn sociale netwerk Truth Social plaatste, beschuldigde Trump Zelensky ervan een " dictator" te zijn en verweet hem dat hij tijdens het conflict geen verkiezingen had uitgeschreven, ondanks de enorme uitdagingen waarmee Oekraïne te kampen had, waar de staat van beleg heerste.
In een kritiek op zijn voorganger Joe Biden veroordeelde Trump ook het gebruik van Amerikaanse fondsen om de oorlog te financieren. Hij stelde dat de 350 miljard dollar aan hulp die Oekraïne had ontvangen, niet te rechtvaardigen was en dat Zelensky niet over de middelen beschikte om het conflict te winnen zonder directe Amerikaanse steun.
Trumps verschuiving naar een meer neutrale houding ten opzichte van Rusland, gecombineerd met zijn kritiek op Zelensky, zorgde niet alleen voor ongerustheid over de veiligheid bij zijn Europese partners, maar had ook directe gevolgen voor het buitenlands beleid van andere landen die banden hebben met Washington, waaronder Argentinië. Na de inauguratie van Trump begon president Milei zijn standpunt over de oorlog in Oekraïne aan te passen. Hij ging zich steeds meer richten op de Amerikaanse belangen en nam afstand van zijn aanvankelijke steun voor Oekraïne. Deze verandering werd werkelijkheid tijdens de stemming in de VN op 24 februari, toen Argentinië besloot zich van stemming te onthouden in plaats van de resolutie te steunen waarin de onmiddellijke terugtrekking van Russische troepen werd geëist.
De resolutie die Oekraïne op de derde verjaardag van de Russische inval indiende, kreeg in 93 landen voorstemmen, maar er waren 18 tegenstemmen, voornamelijk van Rusland en zijn bondgenoten, en 65 onthoudingen. Argentinië was een van de landen die besloten zich van stemming te onthouden, wat voor velen een verrassing was, gezien de nauwe banden die Milei met Zelensky had opgebouwd. Deze verandering in diplomatieke houding markeert een mijlpaal in het Argentijnse buitenlandse beleid, aangezien het Zuid-Amerikaanse land zich historisch gezien heeft aangesloten bij VN-resoluties ter ondersteuning van de Oekraïense soevereiniteit, gebaseerd op het versterken van het internationaal recht en het veroordelen van het gebruik van geweld.
Een interessant aspect van Argentinië's onthouding was dat dit besluit het land op één lijn bracht met verschillende leden van de BRICS , het middenblok onder leiding van Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika. Hoewel Milei het idee om deze groep in zijn campagne te integreren had afgewezen (een besluit dat hij bezegelde zodra hij president werd), viel zijn onthouding bij de VN samen met het standpunt van regeringen die door Milei als 'communistisch' werden bestempeld en die er ook voor kozen Moskou niet te veroordelen.
De stemming laat zien dat het Argentijnse buitenlandse beleid zich begint aan te passen aan een meer pragmatische visie, waarbij er wordt gestreefd naar het onderhouden van diplomatieke betrekkingen met een breder spectrum aan internationale spelers, zoals gebeurde met de wending die de libertaire regering nam richting China. In dit geval veranderde de aanvankelijke steun voor Zelensky afhankelijk van Milei's banden met de regering-Trump, wat ook tot uiting kwam in zijn binnenlands beleid.
Tijdens de Conservative Political Action Conference (CPAC) in Washington ontmoette Milei onlangs Trump als blijk van wederzijdse steun. Deze ontmoeting was een belangrijke steun voor de Argentijnse president, die te maken heeft met internationale druk vanwege een schandaal rondom de cryptomunt $LIBRA, maar ook in zijn zoektocht naar internationale financiering.
Bovendien opende de relatie met Trump nieuwe mogelijkheden voor Argentinië op het gebied van handels- en financiële overeenkomsten. Tegelijkertijd voerde de minister van Economie, Luis Caputo, gesprekken met functionarissen van het Amerikaanse ministerie van Financiën om een nieuwe overeenkomst met het Internationaal Monetair Fonds (IMF) te bevorderen. De deal, die meer buitenlandse schulden omvatte, werd door velen gezien als een weerspiegeling van Milei's nieuwe economische en diplomatieke aanpak, waarmee hij dichter bij de Amerikaanse belangen wilde staan.
CD/DS
perfil.AR
