Postecoglou heeft nu een twijfelachtig record in de Premier League: Nottingham Forest ontslaat de coach na 39 dagen

Ange Postecoglou zou ook een stuntman kunnen zijn – zijn uitvallen in de Premier League waren zo spectaculair. Ten eerste ontsloeg Tottenham Hotspur aan het einde van vorig seizoen de Australische voetbalcoach met Griekse roots. Het ontslag kwam ondanks de Europa League-triomf, die een einde maakte aan een lange reeks titelloze titels voor de Londense club . En nu heeft Nottingham Forest hem ontslagen – slechts 39 dagen na zijn aanstelling.

Het ontslag van Postecoglou leek het meest meedogenloze ontslag van een trainer in de geschiedenis van de Premier League. Dit kwam deels doordat de club de beslissing slechts 19 minuten na het laatste fluitsignaal van de 3-0 nederlaag tegen Chelsea bekendmaakte. Dit kwam deels door een dubieuze reputatie die Postecoglou nu heeft: hij is de Premier League-trainer met de kortste periode zonder contract dat op tijd afliep.

De eigenaar van Nottingham, Evangelos Marinakis, was in de tweede helft al uit zijn luxe fauteuil gekomen en is nooit meer teruggekomen. De impulsieve Griekse official had het stadion woedend verlaten, met zijn mobiele telefoon en koptelefoon in de hand.

Achter de schermen gaf hij opdracht tot een nieuwe trainerswissel, nadat hij in september afscheid had genomen van de Portugees Nuno Espírito Santo – omdat hij het had gewaagd om publiekelijk te spreken over zijn bekoelde relatie met Marinakis. Nu gaf de miljardair-scheepseigenaar met het korte lontje toe dat hij een fout had gemaakt met de aanstelling van Postecoglou.

De 60-jarige speler boekte geen enkele overwinning in acht competitiewedstrijden en verloor er zes, waaronder één in de beker tegen een ploeg uit de tweede divisie. Het is het slechtste record voor een Nottingham-manager in een eeuw. De verrassende club van vorig seizoen, die zich voor het eerst in drie decennia kwalificeerde voor de Europese competitie, staat onderaan de ranglijst.

Postecoglou hoorde direct na de wedstrijd in de kleedkamer van zijn ontslag. Op het veld had hij zijn spelers al highfiven en de weinige overgebleven fans op de tribune bedankt – met een afstandelijk applaus. Het leek alsof hij had voorzien hoe Marinakis verder zou gaan. Hij heeft acht hoofdtrainers versleten in de acht jaar sinds hij de club overnam.

De twee mannen ontmoetten elkaar afgelopen zomer tijdens een prijsuitreiking, waar Marinakis, in zijn hoedanigheid van voorzitter van de Griekse Liga, Postegoclou eerde. Postegoclou's statistieken maakten indruk op de door succes geobsedeerde Marinakis: uiterlijk in het tweede seizoen had hij trofeeën gewonnen met zijn clubs in Australië, Japan, Schotland en Engeland. "Ik ben een seriewinnaar", beschreef hij zichzelf.

In Nottingham bleef het succes uit. Uiteindelijk waren Marinakis en Postecoglou vooral verenigd door hun strijdlust. Deze indruk wordt ook onderstreept door de ontslagbrief van de club. In twee summiere zinnen werd de voormalige, gewenste coach bruusk ontslagen. Postecoglou werd geschorst "na een reeks teleurstellende resultaten en prestaties" en er zijn momenteel "geen verdere verklaringen".

Geen foto, geen groet, geen bedankje – slechts 39 woorden: één voor elke dag dat Postecoglou bij de club was. De coach gaf geen commentaar op het incident en nam alleen kort afscheid van het team.

Hij had zijn kant van het verhaal al de dag voor de wedstrijd verteld – in een uitdagende speech. Die bevatte aanzienlijk meer grappen dan zijn team in vijf competitiewedstrijden onder zijn leiding punten had gehaald (precies één). "Het verhaal eindigt altijd hetzelfde. Met mij en een trofee," zei hij stoïcijns.

Zijn uitgesproken doel was om Nottingham, dat pas drie jaar in de hoogste divisie speelde, naar titels te leiden. Maar voor de meeste fans leek dit vooruitzicht waarschijnlijk net zo onrealistisch als de legende van Robin Hood, de middeleeuwse volksheld van de regio. Het leek er steeds meer op dat Postecoglou zich zorgen maakte over zijn eigen reputatie.

Hij had zijn bezoedelde reputatie na de zeventiende plaats van Tottenham weten op te poetsen door de Europacup te winnen. Theoretisch gezien gaf dit hem een ​​solide basis voor onderhandelingen over een nieuwe baan. Desondanks greep Postecoglou blijkbaar het eerste aanbod met beide handen aan, ook al paste Nottingham, dat onder zijn voorganger een defensieve, counterende speelstijl had, nauwelijks bij zijn aanvallende stijl. Hij probeerde zijn strategie radicaal te veranderen zonder voldoende trainingstijd. Het resultaat: onzekerheid en achttien tegendoelpunten in acht wedstrijden.

Maar hoezeer het drama rond Marinakis en Postecoglou ook de aandacht trekt, het overschaduwt het kernprobleem van de club: transfers. De nieuwe technisch directeur Edú, een vertrouweling van Marinakis die hem bij Arsenal weglokte, is hiervoor verantwoordelijk.

Hoewel Nottingham de afgelopen jaren indruk had gemaakt met een aantal indrukwekkende transfers, zou deze strategie onder Edú nog agressiever worden voortgezet. Bijna een kwart miljard euro werd in de zomer geïnvesteerd, uitsluitend in jonge, veelbelovende spelers – met het oog op de ambities voor de Europacup.

Met uitzondering van de Zwitserse international Dan Ndoye, die voor €42 miljoen overkwam van Bologna en al twee doelpunten maakte, heeft geen van de nieuwe aanwinsten echt impact gemaakt. Opvallend is dat Postecoglou de vijf duurste zomeraankopen van de club tegen Chelsea volledig heeft laten schieten.

Om de sportieve situatie te stabiliseren, zou Marinakis contact hebben opgenomen met de ervaren coaches Roberto Mancini en Sean Dyche. Beiden staan ​​voor sterk leiderschap – en zouden onder Espírito Santo een terugkeer naar pragmatisch voetbal inluiden. En Ange Postecoglou? Hij verliet de club op een filmwaardige manier – hij poseerde met een fan uit zijn autoraam. Daarna was hij verdwenen.