Commentaar: De glimp

(SZ) Bijna geen enkel bruut verhaal uit "Struwwelpeter" is zo bruut als dat over de kleine Konrad. We herinneren ons: zijn moeder gaat naar buiten en vermaant Konrad om "netjes, netjes en vroom" te zijn. Hij mag vooral onder geen beding op zijn duim zuigen, "want de kleermaker met de schaar/ komt er zo aan/ en knipt zijn duimen af/ alsof het papier is." Het gebeurt zoals het moet. Konrad zuigt, de afschuwelijke kleermaker springt er met zijn schaar in, en uiteindelijk blijft Konrad zonder duim achter. Tegenwoordig proberen mensen kinderen van hun duim af te helpen met (zogenaamd) minder schadelijke psychologische trucjes. Bijvoorbeeld een gezichtje op de duim tekenen en hem een ​​naam geven. Dit zou kinderen moeten aanmoedigen een bloeiende bilaterale relatie met hun eigen duim te ontwikkelen en niet op hun nieuwe vriend te zuigen.

Of ze nu kiezen voor de traumatische of de manipulatieve aanpak, veel ouders sturen al vroeg een tegenstrijdige boodschap: eerst kalmeren ze hun baby's met flesjes en fopspenen, en wanneer de baby overstapt op duimen, wordt zuigen plotseling gezien als kinderachtig en slecht voor het gehemelte en de tanden. Wat bereiken we met zulke paradoxale opvoedingspraktijken? Dit: als je gaat zuigen, zuig dan op een fopspeen, niet op je duim! De nieuwste trend uit China suggereert dat deze toegenomen acceptatie van siliconen spenen ook een rol speelt in de zuigtraining in het Verre Oosten. Daar kiezen steeds meer jongvolwassenen voor fopspenen om stress te verminderen. Werkdruk en slaapproblemen hebben geleid tot een snelle stijging van de verkoop van fopspenen. Modellen variëren van standaard babyversies tot luxe versies die omgerekend wel 70 euro kosten en op de markt worden gebracht als "stressverlichters" en "slaapmiddelen". Volgens de South China Morning Post hebben tandartsen zich al uitgesproken en gewaarschuwd voor kaakstijfheid en verstikkingsgevaar als mogelijke gevolgen van overmatig fopspeengebruik.

Maar een vorm van orale zelfverzachting is blijkbaar noodzakelijk, gezien alle stress waarmee jonge Chinezen te maken hebben. En voor degenen die de luiers ontgroeid zijn, is het voor de hand liggende alternatief voor een fopspeen absoluut geen "duim". Decennialang werd wereldwijd gesuggereerd dat het zuigen op opgerolde, nicotinehoudende, brandende gedroogde planten een bijzonder volwassen manier was om te ontspannen. De angstaanjagende afbeeldingen die hier standaard op sigarettenpakjes staan, en die zelfs in "Struwwelpeter" als gruwelijk zouden overkomen, bestaan ​​niet in China. In een land waar jaarlijks 2,4 biljoen sigaretten worden gerookt, zouden artsen blij moeten zijn met iedereen die een fopspeen goed vastpakt.