Bodo Ramelow dreigt partij te verlaten: ‘Er ontbreekt onder meer een levendige discussie over Oost-Duitsland’

Deze stap zou een politieke bom zijn. Ramelow wordt beschouwd als een van de leidende figuren binnen de partijvleugel van de Linkse Partij die pleit voor meer pragmatisme , meer burgergerichtheid en meer realisme. Hij wordt beschouwd als een criticus van de isolationistische jonge kameraden die luidruchtig, woke en ideologisch zijn – vaak radicaal tot op het extremisme toe.

Ramelow ziet in zijn tekst ook duidelijk een Oost-Westconflict binnen zijn partij. Hij schrijft: "Ja, we zijn enorm gegroeid. Ja, we zijn een meer West-Duits georiënteerde partij geworden. Ja, ik mis een levendige discussie over Oost-Duitsland en welke ervaring we vanuit de nieuwe deelstaten kunnen inbrengen."

Ramelow trok onlangs de aandacht met de campagne "Silverlock", waarin hij samen met Gregor Gysi en Dietmar Bartsch , de oude blanke mannen van de partij, probeerde drie directe zetels voor Links te winnen bij de federale verkiezingen. Links zou dan opnieuw in het parlement mogen komen als het de grens van vijf procent niet zou halen. Hij en Gysi wonnen de zetel, maar Bartsch niet. Links wist desondanks verrassend sterk de Bondsdag te bereiken en behaalde bijna negen procent van de stemmen.

Maar Ramelow ziet in dit succes meer dan alleen maar kracht: hij laat in zijn tekst zien hoe goed hij bijvoorbeeld bij de kiezers kon scoren, maar hij laat ook zien hoeveel links heeft verloren door de splitsing van de BSW rond Sahra Wagenknecht .

Hij schrijft dat de Die Linke 13,1 procent van de stemmen in Thüringen heeft behaald, plus vier directe zetels. Maar hij schrijft ook dat ze, net als de vorige regeringspartij, duidelijk veel stemmen heeft verloren. "Objectief gezien heeft de afgescheiden BSW-lijst, onder leiding van Katja Wolf, bijna evenveel stemmen gewonnen als wij hebben verloren."

De beschrijving van zijn eigen succes klinkt als een waarschuwing aan zijn partij – tenminste als het idee om de partij te verlaten erin wordt meegenomen. Ramelow schrijft: "Bij de rechtstreekse verkiezingen in mijn kiesdistrict heb ik als voormalig premier van de staat 42,2 procent van de stemmen behaald, zowel in absolute als in procentuele zin, en zelfs mijn persoonlijk beste resultaat van de vorige verkiezingen. Wat een tegenstrijdigheid, terwijl de partij tegelijkertijd enorme verliezen leed door verdeeldheid, maar de topkandidaat juist terrein won in de rechtstreekse verkiezingsuitslag!"

Dus, is Ramelow op weg naar de uitgang? Hij beantwoordt de vraag niet direct in zijn lange tekst, maar schrijft wel tot het einde toe over een gemeenschappelijk "wij" dat moet strijden voor een betere partij. Hij beschrijft zijn kerneis als volgt: "Links in Beweging mag geen beweging worden die zich isoleert! Of, om het anders te zeggen: Partijwerk moet natuurlijk leuk zijn. Je moet er elke dag plezier in hebben om voor en in deze partij te werken. Maar we willen geen leuke partij worden. We willen ook geen elitaire partij zijn. We willen ook geen partij van 'betere mensen' worden, maar een partij die werkt aan de verbetering van de levensomstandigheden voor iedereen! Niet zomaar een partij die beweegt, maar een partij die het verschil maakt – namelijk iets ten goede van iedereen. Mijn motto is hier van toepassing: Blijf dus in het land en verdedig jezelf elke dag!"