Het langdurige geschil over een gestolen Madonna-schilderij

Toen Baron De Dozsa het schilderij kocht, was het slechts een paar honderd pond waard: de 16e-eeuwse "Madonna met Kind". De moeder houdt haar kind op schoot, haar handen om zijn lichaam gevouwen, haar blik neergeslagen. Op de achtergrond opent een raam met uitzicht op een bosrijk landschap. Antonio Solario, bekend als "de Zigeunerin", schilderde het. Er is niet veel bekend over de schilder, maar zijn schilderijen zijn te vinden in verschillende belangrijke musea, waaronder drie in de National Gallery in Londen.

Zijn frescocyclus met verhalen over Sint Benedictus in het klooster van de Heiligen Severino en Sossio in Napels wordt beschouwd als zijn belangrijkste werk. De Venetiaanse schilder zou rond 1465 geboren zijn en gedurende zijn leven veel gereisd hebben. Eeuwen later maakte zijn schilderkunst ook een avontuurlijke reis tussen Engeland en Italië.

Solario's Madonna hing van 1872 tot 1973 in een museum in het Noord-Italiaanse provinciestadje Belluno, totdat het samen met diverse andere schilderijen werd gestolen. Korte tijd later verwierf Baron de Dozsa het schilderij in Engeland, zonder op de hoogte te zijn van de diefstal. Hij bracht het naar zijn renaissancepaleis in Norfolk, dat Hendrik VIII meerdere malen bezocht en "mijn kleine buitenverblijf" noemde. De baron had waarschijnlijk nooit kunnen vermoeden welke controverse zijn aankoop postuum zou veroorzaken.

Na de dood van De Dozsa kwam het kunstwerk in het bezit van zijn ex-vrouw, die het in 2017 probeerde te verkopen via een regionaal veilinghuis. Daar werd het werk ontdekt door iemand die verbonden was aan het museum in Belluno. De ontdekking betekende echter geenszins een happy end voor de oorspronkelijke eigenaren in het Belluno Museum. Het leidde eerder tot een touwtrekkerij met Barbara de Dozsa, die er lang tegenop zag haar schat gratis af te staan. In de loop der jaren was de waarde van het schilderij opgelopen tot £80.000.

Het schilderij werd in beslag genomen door de lokale politie in Norfolk, maar later teruggegeven aan Barbara de Dozsa. De politie verklaarde in een verklaring dat ze van het Ministerie van Binnenlandse Zaken opdracht had gekregen het schilderij vrij te geven, omdat er al enkele jaren waren verstreken en de Italiaanse autoriteiten geen reactie hadden ontvangen op het onderzoek. Onder andere de pandemie vertraagde de procedure vanuit Italië.

Ondertussen was Christopher Marinello, een bekende Italiaans-Amerikaanse advocaat gespecialiseerd in het terugvinden van gestolen kunstwerken, ter plaatse gekomen. Een voormalige cliënt beschreef hem ooit op zijn website als "een mix van detective, terriër en vlijmscherpe advocaat". Hij behandelde de zaak, die bijna tien jaar duurde, pro bono omdat hij, naar eigen zeggen, familiewortels had in de regio van het museum.

Marinello wist Barbara de Dosza uiteindelijk te overtuigen het werk vrij te geven, omdat verkoop uitgesloten was: "Geen enkel gerenommeerd veilinghuis zou het ooit aandurven om het te kopen." Het stond op de wensenlijst van verschillende politiediensten, waaronder Interpol en de Italiaanse Carabinieri, zoals Marinello uitlegde.

Toen de erfgename het controversiële werk eindelijk vrijgaf, voelde de advocaat zich genoodzaakt een ietwat dubbelzinnig compliment te geven: "Ze heeft mijn vertrouwen in de mensheid hersteld, terwijl zoveel eigenaren van gestolen kunstwerken er vandaag de dag nog aan proberen vast te houden." De Dozsa bleef stil. Het museum in Belluno vierde de gelukkige terugkeer van het schilderij van Solario echter met een foto. De foto toont de lokale hoogwaardigheidsbekleders trots staand voor hun Madonna met Kind.